کابل مفتولی برق

طناب سیم (همچنین: طناب فولادی) طنابی است که از سیم تشکیل شده و از الیاف طبیعی یا مصنوعی تشکیل نشده است. سیم ها از فلز ساخته می شوند ، معمولاً از استیل.

اصطلاح طناب سیم تقریباً همیشه به یک طناب ضرب شده گفته می شود ، که در آن سیم ها به رشته ها یا کاردنلن و این پیچ خورده به طناب ، بنابراین کتک خورده است. برای مصارف خاص نیز طنابهای بافته وجود دارد. در مقابل ، طناب های پل های تعلیق بزرگ از بسیاری از سیم های موازی و فشرده تشکیل شده است. اگر از سیمها یا سیمها برای هدایت برق استفاده شود ، به آنها کابل گفته می شود.

پیچاندن رشته ها (رجوع کنید به ضربات ضربه ای) نیز شرط لازم برای طناب سیم برای خم شدن چندین بار بدون شکستن است و همانطور که در مورد قرقره های طناب و شفاف های کابل حتی می توان آن را توسط کابل ها خنثی کرد. از آنجا که هنگام خم کردن طناب ضرب و شتم یا entzwirbelt بسته به جهت خم ، پیچ در این مرحله ، کل طناب کوتاه یا طولانی تر است و تحت بار کششی اضافی کششی یا تسکین کرنش قرار دارد. در حین خم شدن مستقیم طناب مثبت مثبت (پس از قرقره کابل ماشین یا هنگام باز کردن قرقره) ، پیچ و تاب قبلی و تغییر در طول مجدداً لغو می شود. برای هر دو عمل خم شدن (خم شدن و خم شدن دوباره) کار خم شدن برای غلبه بر اصطکاک داخلی رشته ها با هم ضروری است (همچنین به طناب های # dc طناب مراجعه کنید).

به طوری که یک طناب چرخانده نشود و خود را تحت فشار قرار دهد ، چندین لایه طناب در یک ضد حمله به یکدیگر پیچیده می شوند [1] و در نتیجه سفتی چرخشی طناب ایجاد می شود و این باعث می شود لحظه عقب چرخش زور.

تاریخ
در حالی که طناب از سیم های موازی قدیمی تر است و قبلاً توسط مارک سگوین برای پل های تعلیق خود که از سال 1823 ساخته شده بود مورد استفاده قرار می گرفت ، طناب سیم کتک خورده در سال 1834 توسط Oberbergrat Julius Albert در Clausthal اختراع شد. تاکنون مورد استفاده در زنجیره های معدنکاری هرتز فوقانی به دلیل بارندگی و کنترل مجدد آسیب دیده و بارها و بارها شکسته و عواقب ویرانگری به همراه داشته است. به منظور جلوگیری از خرابی کامل کل زنجیره هنگام شکستن تنها یک لینک واحد ، آلبرت تلاش خود را با طناب سیم آغاز کرد. این شامل سه رشته از چهار سیم از آهن فرفورژه ، هر قطر 3/5 میلی متر بود. طناب در dc ساخته شده است (همچنین به آن آلبرتشلاگ نیز گفته می شود). اولین آزمایشات میدانی با موفقیت در فوریه 1834 در گودال کارولین (Clausthal) انجام شد.

ساخت
ضرب و شتم سیمها روی دستگاههای رشته ای اتفاق می افتد. در این حالت ، یک سبد رشته ای قابل چرخش تعداد مشخصی از سیم های چرخ دار را حمل می کند ، که از آن سیم ها از طریق سر رشته (یک دیسک با تعداد مناسب سوراخ ها) به اردوگاه می روند و به صورت مارپیچ در اطراف یک سیم هسته پیچ می شوند. رشته سیم به پایان رسید که از بلبرینگ خارج می شود ، به نوبه خود بر روی حلقه پیچیده می شود. رشته با تعامل تنش بر روی رشته و چرخش همزمان سبد رشته به دست می آید. کالای تولید شده در صورت وجود به این شکل به طناب مارپیچی گفته می شود. B. به عنوان طناب پسر استفاده می شود. از طرف دیگر سیمهای رشته ای برای رشته سازی بیشتر در نظر گرفته شده اند.

در عملیات بعدی ، چندین رشته توسط رشته دیگر در اطراف یک طناب در اطراف طناب به پایان رسید. درج ممکن است از الیاف طبیعی یا مصنوعی ، یک سیم فولادی با یا بدون بسته بندی پلاستیکی یا مشخصات پلاستیکی ساخته شود. متداول ترین کابل های رشته ای دو بار پیچ خورده اند ، اما طناب هایی با لایه های متعدد نیز وجود دارد.

نوار بند بر اساس فرمول گلسنگ است.

ساخت

الف) تعادل ب) سکته مغزی

بکسل

سیم هایی که طناب های سیم را تشکیل می دهند ، معمولاً از جنس استیل خفیف هستند و کربن بالایی از 0.4 تا 0.9 درصد دارند. استحکام بسیار بالای سیمها با طراحی سرد ایجاد می شود.

به دلیل طول عمر بالاتر طناب ها بیشتر طناب هایی استفاده می شوند که سیم لایه های سیم از یکدیگر عبور نمی کند. وقتی سیم های رشته ای دارای همان جهت برخورد با خود رشته ها باشند ، طناب های آویزان (طناب آویزان) خوانده می شوند و هنگامی که جهت ضربه مخالف باشد به آنها طناب طنابی می گویند.

به عنوان طناب رشته ای یا Rundlitzenseil به فرم ساده طناب گفته می شود که رشته های بیرونی در آن قابل مشاهده است. آنها می توانند خالی ، گالوانیزه یا با پلاستیک های مختلف در رنگ های مختلف باشند. طناب هایی با مشخصات اضافی مهر دارای رشته هایی از هسته فولادی ، لایه ای از نازک تر و لایه ای از سیم های ضخیم تر هستند. Warrington Seale به طناب هایی با درج سیم ، دو لایه سیم نازک تر و لایه ای از سیم های ضخیم تر اشاره دارد. طناب های تجاری موجود دارای قطر 1.5 تا 60 میلی متر هستند.

در طناب فشرده یا فشرده ، رشته های بیرونی از درون قالب عبور می کنند و در نتیجه مسطح می شوند. این امر قطر طناب را کاهش می دهد و باعث می شود تا طناب صاف شده از روی غلتک ها و شلاقها یا از طریق غلاف کابل Bowden راحت تر عمل کند. در کابلهای دیگر رشته ای ، رشته ها روی یک درج ساخته شده از میله پلاستیکی فشرده می شوند تا پلاستیک فضای بین رشته ها را کاملاً پر کند ، که باعث تثبیت رشته ها شده و از تماس آنها جلوگیری می کند.

طناب های قفل شده دارای یک لایه بیرونی سیم های پروفیل هستند که به هم وصل می شوند تا طناب دارای سطح صافی باشد و تا حد زیادی از برخورد رطوبت و خاک محافظت می شود. سیم های بیرونی شما هنگام شکستن نمی توانند از باند طناب فرار کنند. طناب های کاملاً قفل شده دارای دو لایه از سیم های پروفیل جهت محافظت بهتر هستند. آنها بیشتر به عنوان کابل های تعلیق برای کابل های اتومبیل استفاده می شوند. کابل های پشتیبانی کاملاً بسته با قطر 90 میلی متر ، حداقل بار شکستگی 918 تن و وزن 48 کیلوگرم در هر متر وجود دارد. طناب های تعلیق کاملاً بسته همچنین می توانند به کابلهای قدرت و فیبر نوری یکپارچه مجهز شوند.

طراحی هایی مانند 7 6 6 به این معنی است که طناب از 6 رشته تشکیل شده است که هر کدام 7 سیم دارند. طناب استاندارد 6 × 19 بنابراین دارای 6 رشته است که هر کدام از آنها 19 سیم تشکیل شده است. یک WS 8 × 36 WS دارای 8 سیم با 36 سیم در نوع Warrington-Seale است. نامه هایی مانند FC (هسته فیبر) حاوی فیبر ، NFC درج الیاف طبیعی ، SFC یکی از الیاف مصنوعی و WC یک درج فولادی است.

طناب های سیم پس از طراحی (ساخت) آنها طبق DIN EN 12385 به طبقات تقسیم می شوند. علاوه بر این ، اندازه طناب در آن تعریف شده است.

عوامل محدود کننده استحکام کششی یا طول طناب نه تنها اندازه دستگاه های رشته ای نیست بلکه اغلب وزن کل رول کابل با طناب تمام شده و امکانات حمل و نقل به محل استفاده نیز می باشد.

استفاده

 طناب روبرو ، طناب کششی و طناب حمل

کابل های تعلیق
طناب های سیم در اندازه ها و انواع مختلف برای اهداف مختلفی استفاده می شود ، از کابل نازک و انعطاف پذیر برای تعویض دنده بر روی دوچرخه ، کابل ترمز کمتر انعطاف پذیر و قوی تر و نگهدارنده های سفت تر لامپ های هالوژن ، بیش از طناب برای تجهیزات معاینه پزشکی ، کابل های کنترل هواپیما ، به ویژه طناب سیاه برای توری های تئاتر تئاترها ، طناب های مختلفی برای بالابرها و بالابردن سیلاب ها ، وینچ ها ، بیل ها ، جرثقیل ها و کابل های اتومبیل ، همه راه ها تا طناب هایی برای پل های کابل ماندنی است.

اگرچه کابلهای رشته ای ساده الاستیک هستند ، اما تحت بار آنها گسترش می یابند و باعث می شوند با بارهای معلق نازک تر و چرخش پیدا کنند. اما طناب ها باید شرایط مختلف را برآورده کنند. بنابراین ، طراحی و ساخت روشهای خاص باعث می شود طنابهای خاصی به خصوص برای انعطاف پذیری و غلتک های کوچک انعطاف پذیر و انعطاف پذیر باشند و خاصیت خمشی مطلوبی دارند. برخی دیگر بر سایش کم تأکید می کنند. هنوز برخی دیگر از مقاومت در برابر درجه حرارت بالا یا غیر مغناطیسی یا به خصوص در برابر خوردگی برخوردار هستند. طناب آسانسور باید تا حد امکان قطر داشته باشد تا در قرقره های درایو فرو نشود. طناب های مهاربندی و دنده های مشابه باید قابل انعطاف کم باشند ، بنابراین گاهی اوقات در کارخانه از قبل کشیده می شوند. مسیرهای راه آهن باید در زیر غلطکها کمی خم شود و برای اجرای صاف ، لرزش صاف و کم باشد. قلاب ها برای حمل بارهای بزرگ طراحی شده اند ، اما در لبه های بار یا پیچ قرار نمی گیرند.